O ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ . ΜΕ ΤΟΝ ΖΩΓΡΑΦΟ ΓΙΩΡΓΟ ΦΕΡΕΤΟ. ΜΙΚΡΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ Η μετάβαση στην προσωπικής σας μυθολογία- έκφραση- αναζήτηση δια μέσου ίχνους- γραφής- ύλης – φόρμας
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΕΤΟΣ Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εικαστικής μου αναζήτησης και της προσωπικής μου εκφρασης. Με απασχολεί τόσο η αποκάλυψη της προσωπικής μου μυθολολογίας, όσο και ο τρόπος με τον οποίο αυτή πραγματώνεται.
Στα έργα μου πρωταρχικό ρόλο διαδραματίζουν το σχήμα, το ίχνος και το υλικό, τα οποία εμφανίζονται στη ζωγραφική επιφάνεια μετασχηματίζοντας τη μυθολογία , την ιστορία και τη σκέψη μου σε προσωπικό και ιστορικό-εικαστικό διάλογο.
Τα υλικά που χρησιμοποιώ είναι το κάρβουνο και το λάδι· το κάθε ένα από αυτά με οδηγεί σε διαφορετικό τρόπο έκφρασης. Με το κάρβουνο υπάρχει έλλειψη πυκνότητας υλικού πάνω στην επιφάνεια εργασίας, γεγονός που με ωθεί να δουλεύω με τα δάχτυλα, διατηρώντας άμεση και απόλυτη επαφή με την εκάστοτε επιφάνεια. Το λάδι αντίθετα χαρακτηρίζεται από πυκνότητα – έτσι όπως το χρησιμοποιώ - και σε αυτό με ενδιαφέρει περισσότερο η άμεση επαφή με το υλικό αυτό καθεαυτό, και λιγοτερο η ζωγραφική επιφάνεια. Το σημαντικότερο ρόλο τον παίζει εδώ η υφή.
Η επιλογή του σχήματος αποτελεί εργαλείο ερμηνείας, προκειμένου να εκφράσω με σαφήνεια και απλότητα τον προσωπικό μου μύθο, και τροφοδοτείται από τις πνευματικές μου αναζητήσεις και τις υπαρξιακές μου αγωνίες. Το ίχνος μου προσπαθεί να αποτυπώσει την προσωπική μου γραφή μέσα στο χρόνο.
ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ Η απουσία των αντικειμένων και του χρώματος σας αυτοπροσδιοριζει
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΕΤΟΣ Καθώς η μυθολογική σκέψη ως αφετηρία της δημιουργικής διαδικασίας απογυμνώνεται και απελευθερώνεται από τις λεπτομέρειες. Δίνω έτσι την ευκαιρία στους θεατές να συνομιλήσουν με το έργο και να το ερμηνεύσουν κατά βούληση· αυτή η προσωπική ανάγνωση του κάθε θεατή είναι και η απώτερη επιθυμία μου. Το εργο νοηματοδοτείται και αποκρυσταλλώνεται όχι τόσο από την αρχική μου σκέψη αλλά κυρίως μέσω της εικαστικής πράξης, κατά την οποία τα αντικείμενα και το χρώμα αποστασιοποιούνται από τη ρεαλιστική τους αναφορά και γίνονται νοητικά σύμβολα. Το έργο έχει πλέον αυτονομηθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ Το Ελάχιστο ως σημείο αφήγησης. Το απλό στοιχειώδες σχέδιο… η αφαιρετική ματιά
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΕΤΟΣ Μαζί με τη μορφική απλότητα της εικόνας με βοηθά να εκφράσω άμεσα και με σαφήνεια την ιδέα μου. Εδώ αρχίζει ο προσωπικός μου διάλογος με το έργο, το οποίο συγχρόνως με καθοδηγεί και το καθοδηγώ. Θέτω και απαντώ σε πολιτικά, κοινωνικά και φιλοσοφικά ζητήματα και επιχειρώ να τα μορφοποιήσω επάνω στην επιφάνεια και να δώσω στους θεατές κίνητρα για σκέψη και συζήτηση. Το Ελάχιστο διευκολύνει την πολλαπλότητα των ερμηνειών του έργου και αποτελεί σταθερό νοηματικό άξονα της εικόνας.
ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ Το διττό άσπρο – μαύρο. Φως ως πέρασμα…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΕΤΟΣ Είναι το κύριο εικαστικό στοιχείο του νοηματικού άξονα που διαπερνάει τα έργα μου, είτε με φανερή είτε με κρυμμένη μορφή. Ενυπάρχει σε αυτό η ηρεμία του χρόνου και σκιαγραφεί την προσωπική μου μυθολογία. Δίνω τη μεγαλύτερη έμφαση στο σχέδιο και στην ιδέα., προσπαθώ να το απλοποιήσω και να το νοηματοδοτήσω αποκλειστικά βασιζόμενος στον τρόπο γραφής, ενώ ταυτόχρονα με ενδιαφέρει να γεμίσω τον κενό χώρο. Το φως ως πέρασμα - άλλοτε μαλακά και ευανάγνωστα, άλλοτε μέσω ευθείας γραμμής ή κλεισμένο μέσα σε σχήμα - γεφυρώνει την ύλη με το πνεύμα και συνομιλεί με τη διττή φύση του ανθρώπου που είναι έξω από στενούς τοπικούς και χρονικούς προσδιορισμούς.
ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ Το έργο οδηγεί μα πάντα επιστρέφει σε αναφορές. Οδηγεί στα κοιτάγματα μας στην φιλοσοφία μας …..στο πως ερμηνεύουμε τον κόσμο…..
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΕΤΟΣ Των έργων μου πηγάζουν από τις μνήμες, τις εμπειρίες και τις σκέψεις μου. Κατόρθωσα να τις αναγνωρίσω και να τις εκφράσω μέσα από την ενασχόλησή μου με τις εικαστικές τέχνες, τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία και την ποίηση. Το πέρασμά μου από τη Σχολή Καλών Τεχνών και ειδικά από το Ή Εργαστήριο του καθηγητή Τάσου Χριστάκη με βοήθησε να ερμηνεύω την προσωπική μου αφήγηση με εικαστικό τρόπο και να κατανοήσω την ζωγραφική επιφάνεια . Οι συζητήσεις μου με τον ζωγράφο καθηγητή Βαγγέλη Δημητρέα με ώθησαν να αντιληφθώ την πολλαπλότητα των ερμηνειών της εικαστικής μορφής. Από την Ιστορία της Τέχνης, οι εποχές και τα κινήματα που με επηρέασαν, είναι η τέχνη της αρχαίας Αιγύπτου, η κινέζικη Τέχνη, τα κινήματα του Ρομαντισμού και του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού και καλλιτέχνες όπως ο Γκόγια, ο Βερμεέρ, ο Τέρνερ, ο Ρόθκο και ο Κέντριτζ.
Δύο ποιητές που επέδρασαν άμεσα στις εικονοπλασίες μου είναι ο Κωνσταντίνος Καβάφης και ο Σέιμους Χήνυ. Ο πρώτος σχετίζεται με την ερμηνεία του χρόνου όπως τον αντιλαμβάνομαι στο έργο μου και ο δεύτερος με την υλικότητα της εικαστικής μορφής. Η ενασχόληση με τη θεοσοφία με βοηθάει να αποστασιοποιηθώ από τη ρεαλιστική όψη των αντικειμένων και να τα μεταμορφώσω σε αρχετυπικά σύμβολα.
ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ Το έργο, μας αντανακλά. Όλα σε μια αμφίδρομη σχέση….
ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΕΡΕΤΟΣ Η οποία βασίζεται στην ανάγκη μου να υλοποιήσω την πρωταρχική ιδέα και να αναζητήσω την εικόνα μου μέσα από τον εικαστικό διάλογο. Η εικόνα αυτή όσο μεταβάλλεται, επανερμηνεύεται και διαφοροποιείται, ακολουθεί τη δική της πορεία μέσα στον χρόνο. Δεν παύει όμως να αποτελεί ένα συγκεκριμένο σημείο αναφοράς της καλλιτεχνικής παρουσίας του δημιουργού.